Η Ελοφυτική Βλάστηση

Οι καλαμώνες…

Η επιστροφή από τα βαθιά νερά και η προσέγγιση ενός διαφορετικού σημείου της λίμνης, αποκαλύπτει μια άλλη, ιδιαίτερη κατηγορία υδρόβιας βλάστησης. Εκεί που τα νερά γίνονται ρηχά, ψηλά αγριοκάλαμα και ψαθιά, καλά στηριγμένα στα χοντρά τους ριζώματα, αναπτύσσονται σε πυκνές συστάδες για  να συνθέσουν καλαμώνες και να αναδέιξουν την ελοφυτική βλάστηση της λίμνης. Οι καλαμώνες εισβάλουν σε θέσεις της ακτής που κατακλύζονται μόνιμα ή περιοδικά και απλώνουν το μυστήριό τους στην ήρεμη επιφάνεια του νερού, καλύπτοντας έκταση από λίγα έως εκατοντάδες στρέμματα.

… και τα αναδυόμενα φυτά της

Το αγριοκάλαμο και το ψαθί ανήκουν στα «αναδυόμενα» ή «υπερυδατικά μακρόφυτα». Πρόκειται για φυτά που έχουν τις ρίζες τους στο έδαφος που πλημμυρίζει και ένα μεγάλο τμήμα του βλαστού τους πάνω από την επιφάνεια του νερού.

Στα γνωρίσματά τους ανήκουν επίσης, το ιδιαίτερα ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα και ο εντυπωσιακός ρυθμός αύξησης. Τα αγριοκάλαμα  μπορούν σε μια αυξητική περίοδο να επεκταθούν αρκετές δεκάδες μέτρα, απλώνοντας τις ρίζες τους οριζόντια στον πυθμένα, αλλά και με τη βοήθεια των επιπλέοντων βλαστών (στόλονες), από τους οποίους εκφύονται νέοι κατακόρυφοι βλαστοί.

Στον Αμβρακικό μετρήθηκαν στόλονες καλαμιών με μήκος πάνω από 15 μέτρα.