Πριν από περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια, στον υδάτινο όγκο που κάλυπτε μεγάλο μέρος της Γης, εμφανίστηκαν πρωτόγονα ψάρια. Δεν είχαν σαγόνια πτερύγια ή λέπια, όπως τα σημερινά. Διέθεταν μόνο σπονδυλική στήλη, τον σταθερό αλλά ευλύγιστο άξονα, που στηρίζει τους μυς, βοηθώντας ολόκληρο το σώμα να κινείται προς τα εμπρός.
Στο πέρασμα του χρόνου τα ψάρια εξελίχθηκαν και ανέπτυξαν προσαρμογές και γνωρίσματα, τα οποία ερμηνεύτηκαν από τους επιστήμονες για να αποκωδικοποιήσουν έναν μαγευτικό υδάτινο κόσμο.
Τα περισσότερα ψάρια που κολυμπούν κοντά στην επιφάνεια του νερού έχουν σκουρόχρωμη ράχη και «σκιές» στην κοιλία, οπτικό τέχνασμα που τα κάνει αθέατα.
Τα λαδοπράσινα χρώματα των ειδών που ζουν στον πυθμένα των λιμνών διακρίνονται δύσκολα από το λασπωμένο, θολό πυθμένα.
Τα στίγματα οι κηλίδες, οι ραβδώσεις, διασπούν το περίγραμμα του σώματος και αποκρύπτουν το αληθινό σχήμα του ψαριού.
Τα μουστάκια βοηθούν στην ανακάλυψη της τροφής και εξασφαλίζουν εύκολη κίνηση στα λασπόνερα του πυθμένα.
Η πλευρική γραμμή δεν είναι παρά ένα σύστημα καναλιών που βοηθά τα ψάρια να αντιληφθούν τις δονήσεις μέσα στο νερό και προειδοποιεί όταν εμφανίζονται θηρευτές.
Από τα 20.000 είδη ψαριών, τα ¾ σχηματίζουν κοπάδια σε μια τουλάχιστον φάση της ζωής τους, ενώ τα 5.000 περνούν όλη τη ζωή τους σε κοπάδια. Ο ομαδικός τρόπος ζωής, εκτός των άλλων, προσφέρει προστασία από τους θηρευτές. Εκατοντάδες ή και χιλιάδες ζεύγη ματιών καλύπτουν ένα μεγάλο οπτικό πεδίο και μια απότομη αλλαγή μεταδίδεται στο κοπάδι σε δέκατα του δευτερολέπτου.
Τα λέπια του γριβαδιού έχουν δύο στιβάδες, μια οστέϊνη και μια λεπτή, ινώδη. Το πίσω άκρο του κάθε λεπιού είναι ελεύθερο, ενώ το μπροστινό βρίσκεται χωμένο σε έναν ειδικό θύλακα στο δέρμα του ψαριού.
Δύο βίντεο όπου φαίνεται η ομαδική ζωή των ψαριών...
